´s Biwak

(Dieter Hartig)

 

A Schitour mid am Biwak im Schnee

des is moi wos anders. Wow, deeees is schee.

Am Midwoch hoasd's no: a scheens Wochnend.

Den Weddabericht hod woi d' Frau Holle vapennt.

Am Samsdog hod's dann mid'm Sonnaschein gschpart.

aber des is uns wuascht, wei mia, mia san hart.

 

Mia san tapfer um zwöfe vom  Parkplotz loszong

De eastn bor Meta ham ma d'Schi east amoi trong.

Mia, des warn sexe, davo fünf „Herrn“

und d'Christine ois oanzige „Deern“

Damid nix passiert no ia Mo, da Rudi.

und da Günta, da Robert, da Markus und I.

 

Da Robert hod aufglegt, dea is guad beianand.

Da Markus schaut aus, wia vom Straßnbauamt.

Da Günta kimmt mid seine neichn Carving-Schi

Da Rudi montiert se sein Paraplü,

Ois Quotenfrau is de Christine dabei.

Nua zu mia foid ma hoid go nix ei.

 

Mia steign auf, de andern fohrn ro.

und schaun uns ganz vawundert o.

Wos machan de? Zu dera Zeit!

Des is doch z`spät! De han ned ganz gscheid.

Bei lausiger Sicht und waagrechtn Schnee

arban mia uns langsam in d' Höh.

 

A Stickl undam Gipfe hod da Günta dann dacht:

„Des war a guads Platzl füa unsa Nacht.“

Dann stechans mid de Sondn im Schnee umanannd,

auf dass  oana an guadn Bauplotz fand.

Da Oane schreid hier, da anda moand do.

Und iagendwann fang ma as schaufen o.

 

Wia mia uns grobn in den Schnee so nei,

foid ma “Fool on the Hill” vo de Beatles ei.

Füa a Sexa-Schneeloch hods oba ned gnua Schnee.

Christine, Rudi und Robert grobn se a Separee.

Bei dera Groberei kimmst ganz sche ins Schwitzn.

trotzdem konst in dem Loch kaum sitzn.

 

Dann ziagst de aus bis auf d'Untahosn

damidsd aus dem Zeig rauskimmst, aus dem noßn.

Doch so a Strip dauert go ned lang

wei, bei dera Keidn ziagds de ganz sche zamm.

Um achte gibts dann im schneeigen Zimma,

bei Suppn und Wein, a Candle-Light-Dinner.

 

Dann spui ma no mid am Schnapserl noch.

So a Biwak is scho a coole Sach.

Und wia cool des sei ko, des ham mia dann gschpannt

wia ma im Loch drin gleng san, beianannt.

Wansd im Schlafsack drinna aufn Wind draußn luast,

übalegst da fei zwoamoi, obst bissln muast.

 

So ummara achte geh i voa d'Tia.

De Landschaft nur weiß, wia a Bladl Papier.

Wia zu eawartn, in da Fria a Bruchharsch

Des wead a Gaudi. Ja mi leckst am .......

Dann es oba do ned so schlimm woan

und mia san ganz brauchbar obegfoan.

 

Wia mia uns den Beag obe gschlicha ham

Ham se a wida de Woign vazogn.

Und nachdem mia numoi a pause ham gmacht

hod plötzlich vom Beag oba de Sun uns ausglacht.

Beim Hoamfon dann no in a Pizza-Station

mid a tollen, blonden Bedienungsperson.

 

So bleibt zum Schluß no des Resümee.

Nette Leid, a wenig Keidn und ned zvui Schnee.

Tolle Stimmung bei Schnaps, dunklem Bia und Wein.

A hoase Suppn und Brot bei Keaznschein.

Doch oans woas i gwies, i mach sowos nie wieda,

mia hams übalebt! Bis zum nächstn moi. Dieta.